Diagnostyka obrazowa z wykorzystaniem promieniowania rentgenowskiego to podstawowa diagnostyka dodatkowa w stomatologii. Lekarz stomatolog w czasie swojej pracy korzysta z różnych technik obrazowania rentgenowskiego i zazwyczaj sam jest odpowiedzialny za właściwą interpretację ich wyników, relatywnie rzadko korzysta z pomocy lekarzy specjalistów w zakresie radiologii i diagnostyki obrazowej. Pomimo niewątpliwie dużego doświadczenia w tym zakresie, zdobywanego stopniowo w czasie całego zawodowego życia, każdy z dentystów doświadcza czasami trudności we właściwej interpretacji obrazu radiologicznego. W wielu przypadkach pomocą służy porównanie z obrazami radiologicznymi z przeszłości, odniesienie się do danych z  wywiadu lub korelacja z obrazem klinicznym. W części przypadków wątpliwości jednak pozostaną, konieczne będą dodatkowe konsultacje oraz poszerzenie diagnostyki. 

Celem prezentacji będzie praktyczne, warsztatowe podejście do problemu interpretacji trudnego, nietypowego, niejednoznacznego obrazu radiologicznego, służące podniesieniu kompetencji lekarzy dentystów w zakresie praktycznej radiologii stomatologicznej. Wykorzystane będą obrazy przypadków klinicznych, uzyskane za pomocą różnych technik obrazowania – radiowizjografii, rtg pantomograficznego, CBCT oraz TK.

Główne zagadnienia szczegółowe:

• Trudności interpretacyjne związane z ograniczeniami technicznymi metod obrazowania rentgenowskiego w stomatologii. Błędy w ich technicznym wykonaniu, ograniczające przydatność kliniczną. Omówienie typowych artefaktów obrazowych. W w/w kontekście podsumowanie przydatności poszczególnych technik obrazowania w rozwiązywaniu konkretnych problemów klinicznych.

• Zmienność anatomiczna zębów i struktur twarzoczaszki, mogąca sugerować w obrazie radiologicznym zjawiska patologiczne.

• Anomalie rozwojowe mogące sugerować w obrazie radiologicznym stany patologiczne.

• Trudności interpretacyjne dotyczące oceny jakości leczenia endodontycznego i stanu tkanek okołowierzchołkowych / okołokorzeniowych.

• Trudności w ocenie radiologicznej zmian typu endo-perio, pęknięć korzeni, perforacji korzeni oraz różnych typów resorbcji.

• Trudne w interpretacji obrazy stanów po przebytych zabiegach chirurgicznych i urazach, zarówno w zakresie szczęk, jak i  jamy nosowej oraz zatok obocznych nosa.

• Trudne w interpretacji obrazy struktury tkanki kostnej – przebudowa poekstrakcyjna, poaugmentacyjna, stany po wygojonych złamaniach, stany po wygojonych zmianach osteolitycznych, aktywne zmiany zapalne, odczyny osteosklerotyczne, procesy dysplastyczne.

• Nietypowe ciała obce w obszarze obrazowania stomatologicznego. Interpretacja cieni w rzucie tkanek miękkich.

• Cechy przeciążeń okluzyjnych / zgryzu urazowego w obrazowaniu rtg.

• Obraz radiologiczny przebudowy tkankowej w trakcie leczenia ortodontycznego, obrazy niekorzystnych zjawisk związanych z leczeniem ortodontycznym.

• Obrazy niejednoznaczne, a potencjalnie groźne pod kątem profilaktyki onkologicznej, wymagające konsultacji chirurgicznych i weryfikacji histopatologicznej.